بازده کلینیکی و توانایی داروهای مهارکننده آروماتاز در درمان امروزی سرطان پستان

مقدمه: از آنجا که امروزه استفاده از داروهای مهارکننده آروماتاز در درمان سرطان پستان به سرعت رواج یافته است و بسیاری از مبتلایان به این بیماری از این دارو بهره مند می گردند .   روش بررسی: در یک مطالعه مروری ابتدا به بررسی تاریخچه و چگونگی ساخت این داروها، دوم به فارماکولوژی و فارماکولیتیک آن ها، سوم به بررسی شواهد موجود برای تجویز این دارو در گروه های حذف و چهارم عوارض جانبی آن ها ­پرداختیم. به این منظور الفاظ مهارکننده­های آروماتاز، سرطان پستان، فارماکولوژی، فارماکولولیفتیک، هورمون­درمانی در database های cochrane ، pubme d ، est ، ebmt ، ovid medline ، web of sience جستجو شد و در حدود 31 مقاله از سال­های 2001 تا 2011 به­دست آمد که 15 عدد به­صورت مقاله پژوهشی کامل و 16 عدد به­صورت چکیده مطالعه گردید.   یافته­ها: یافته­ها و نتایج به شرح زیر آورده شده است. برای همکاران پزشک 3 جزء اول برای بهتر کردن حمایت درمانی بیمارانشان و مورد سوم خصوصاً برای بیماران مصرف کننده مفید است. مهارکننده های آروماتاز از سال 1950 شناخته شده اند و سردسته آن ها داروی ضد تشنج آمینوگلوتتماید است اما، اولین مطالعه ای را که باعث ظهور مجدد این داروها در عرصه درمان بیماران شده است، بایستی مطالعه atac دانست.   نتیجه­گیری: امروز شواهد زیادی مبنی بر بهبود dfs و شواهدی نیز مبنی بر افزایش os در مصرف کنندگان این دارو نسبت به داروهای قدیمی تر وجود دارد اما، مانند تمام داروها عوارضی دارند که مهم ترین عوارض ذکر شده به ترتیب 1- استئوپورز 2- اختلالات در لیپیدهای پلاسما و 3- دردهای مفصلی می باشد.